Tag: historia

Minęło prawie 79 lat od pierwszego bombardowania Berlina przez Królewskie Siły Powietrzne Wielkiej Brytanii, co miało miejsce w nocy z 25-26 sierpnia 1940 roku. Führer zdał sobie po tym nalocie sprawę z tego, że obrona przeciwlotnicza miasta była niewystarczająca. Osobiście sporządził więc szkice wież obrony przeciwlotniczej, zwanych w języku niemieckim: „Flaktürme”.

Koncepcja przebudowy Berlina została ogłoszona przez Führera jesienią 1937 roku. Realizacja tego projektu, przygotowanego przez głównego architekta III Rzeszy Alberta Speera, miała uczynić miasto stolicą świata, bardziej okazałą niż przedwojenny Paryż, Londyn czy Rzym.

Budynek zamkniętego w 2008 roku lotniska Tempelhof jest największym zabytkiem w Europie. Ten monumentalny obiekt został zaprojektowany przez Ernsta Sagebiela, niemieckiego architekta, członka oddziałów szturmowych NSDAP. Miejsce to w ciągu prawie siedemdziesięciu lat funkcjonowania było świadkiem niezwykłych wydarzeń.

Brak wolności słowa, swobodnego wyrażania podglądów na wiele tematów oraz podróżowania na Zachód kompensowany był przez władze Niemiec Wschodnich poprzez zapewnienie mieszkańcom najwyższego poziomu życia w całym Bloku Wschodnim. Wiele artykułów spożywczych i przemysłowych dotowało państwo, co dawało mieszkańcom kraju względną stabilność i poczucie bezpieczeństwa w sensie ekonomicznym.

Rock jako gatunek muzyki rozrywkowej, początkowo określany jako „big beat” narodził się w połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii. Nie istniał jeszcze wtedy Mur Berliński. W dniu 16 czerwca 1953 roku w Berlinie Wschodnim rozpoczął się strajk robotników, który przerodził się w narodowe powstanie.

Tęsknota za czasami NRD nazywana jest „Ostalgią”. Stanowi spolszczoną wersję niemieckiego wyrazu „Ostalgie”, będącego kompilacją słów: „Ost” (wschód) oraz „Nostalgie” (nostalgia). Zjawisko to przejawia się w tęsknocie za „bezpiecznym” pod względem ekonomicznym życiem w czasach realnego socjalizmu lub też fascynacją przedmiotami i produktami, wytwarzanymi w tamtym okresie.

Niemcy Wschodnie stanowiły prawdziwe eldorado dla przedsiębiorczych Polaków na przestrzeni lat 70. i 80. XX wieku. Rynek NRD chłonął jak gąbka towary wytwarzane w Polsce przez nieźle rozwinięty wtedy sektor prywatny, a Berlin Wschodni był centralnym punktem przemytniczego szlaku.

Sonnenallee to pięciokilometrowa ulica, łącząca Hermannplatz w Neukölln (tuż przy samej granicy z Kreuzberg) z Baumschulenweg, dzielnicą Berlina należącą do okręgu administracyjnego Treptow-Köpenick. Stanowi przedłużenie Urbanstraße, przecinającą Kreuzberg w kierunku południowo-wschodnim. Jej historia sięga końca XIX wieku.

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że jeszcze trzydzieści lat temu Prenzlauer Berg był centrum awangardy Berlina Wschodniego, mekką opozycji komunistycznej w NRD. Również ulubionym miejscem tych artystów, którzy kontestowali totalitarny reżim państwa z cyrklem i młotem w godle.